¹ Dw i wir yn caru'r ARGLWYDD

am ei fod yn gwrando ar fy ngweddi.

² Mae e'n troi i wrando arna i,

a dw i'n mynd i ddal ati i alw arno bob amser.

³ Roedd rhaffau marwolaeth wedi eu rhwymo amdana i;

roedd ofn y bedd wedi gafael ynof fi.

Roeddwn i mewn helbul! Roedd fy sefyllfa'n druenus!

⁴ A dyma fi'n galw ar yr ARGLWYDD,

“O ARGLWYDD, plîs achub fi!”

⁵ Mae'r ARGLWYDD mor hael a charedig;

ydy, mae ein Duw ni mor drugarog.

⁶ Mae'r ARGLWYDD yn amddiffyn pobl gyffredin;

achubodd fi pan oeddwn i'n teimlo mor isel.