Yr ŵyn oedd i’w hoffrymu yn offrymau llosg bob bore a phan oedd hi’n dechrau nosi bob dydd.  Dyma lle roedd Duw yn cyfarfod â’i bobl, ac roedd y cwbl yn ddarlun/cysgod o aberth ‘un waith ac am byth’ Iesu y Meseia (Oen Duw) ar groes Calfaria (gw. Hebreaid 7:25-28; 9:26; 10:12; Rhufeiniaid 6:10; 1 Pedr 3:18).